Μια συζήτηση με τους μαθητές μου σχετικά με προβλήματα υγείας της σημερινής εποχής έβγαλε το συμπέρασμα ότι, κατά ένα παράδοξο τρόπο, αν προσπαθείς να ακολουθήσεις ένα υγιεινό τρόπο ζωής, οι άλλοι σε αντιμετωπίζουν σαν εξωγήινο. Θυμήθηκα π. χ. ότι σχετικά πρόσφατα η κόρη μου είχε πάρει κάτι πολύσπορες φρυγανιές στο σχολείο. Όταν οι άλλοι την είδαν να τρώει της έκαναν το 'φοβερό' σχόλιο ότι αυτά είναι για 'δίαιτα' κι ότι είναι αρκετά λεπτή για να τρώει 'τέτοια πράγματα'!!! Όταν όμως τρως κρουασάν, σοκολάτες κλπ. δεν δέχεσαι κανένα σχόλιο γιατί θεωρείσαι 'νορμάλ'.
Επιπλέον, όσο αφορά εμένα, όταν μου προσφέρεται καφές και λέω ότι τον έχω κόψει και πίνω μόνο πράσινο τσάι, με ρωτάνε αν είχα πρόβλημα υγείας κι αναγκάστηκα να τον κόψω. Όταν δε, σε σχετικές συζητήσεις τους λέω ότι δεν τρώω κόκκινο κρέας και ότι σπάνια χρησιμοποιώ ασανσέρ ...
Τέτοιες αντιδράσεις δεν περιορίζονται μόνο σε θέματα υγιεινής αλλά επεκτείνεται σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής. Προσπαθείς πχ να οδηγείς σωστά και να μην το παίζεις 'Έλληνας και σε κοιτάνε μ' ένα παράξενο βλέμμα που λέει, 'Καλά τώρα, τι προσπαθείς να αποδείξεις;' Ζούμε στην εποχή της διαστροφής όπου το lifestyle έχει αντιστρέψει έννοιες κατά το δοκούν κι οι περισσότεροι, όπως συνήθως, ακολουθούν.
Επιπλέον, όσο αφορά εμένα, όταν μου προσφέρεται καφές και λέω ότι τον έχω κόψει και πίνω μόνο πράσινο τσάι, με ρωτάνε αν είχα πρόβλημα υγείας κι αναγκάστηκα να τον κόψω. Όταν δε, σε σχετικές συζητήσεις τους λέω ότι δεν τρώω κόκκινο κρέας και ότι σπάνια χρησιμοποιώ ασανσέρ ...
Τέτοιες αντιδράσεις δεν περιορίζονται μόνο σε θέματα υγιεινής αλλά επεκτείνεται σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής. Προσπαθείς πχ να οδηγείς σωστά και να μην το παίζεις 'Έλληνας και σε κοιτάνε μ' ένα παράξενο βλέμμα που λέει, 'Καλά τώρα, τι προσπαθείς να αποδείξεις;' Ζούμε στην εποχή της διαστροφής όπου το lifestyle έχει αντιστρέψει έννοιες κατά το δοκούν κι οι περισσότεροι, όπως συνήθως, ακολουθούν.
1 σχόλιο:
Το έχω πολλάκις διαπιστώσει κι εγώ. Πρόσφατα, στον σιδ/κό σταθμό της Θεσσαλονίκης μη μπορώντας να βγω λόγω του ότι γύρω-γύρω τα πεζοδρόμια ήταν κατειλημμένα από μηχανάκια και βλέποντας έναν νεαρό τροχονόμο να κάνει βόλτες άπραγος δεν κρατήθηκα και του διαμαρτυρήθηκα. Με αντιμετώπισε σαν τον 'περίεργο', τον 'γκρινιάρη', τον 'υπερβολικό', αυτόν που για δικούς του λόγους 'όλα του φταίνε' και μου είπε μ' ένα ύφος 'κατανόησης' που θα φύλαγε ίσως για κάποιον ιδιότροπο: 'πείτε μου κύριε, από που θέλετε να σας περάσω;'.
Αλλά και με το αυτοκίνητο, όποτε οδηγάω σωστά διαπιστώνω ότι σιγά-σιγά αρχίζουν οι άλλοι να προσπερνάνε από δεξιά, στους σηματοδότες που στρίβω να έρχονται από δίπλα για να περάσουν πιο γρήγορα και να επιδεικνύουν διάφορες τέτοιες αντικοινωνικές συμπεριφορές. Στην Ελλάδα, όταν φέρεσαι σωστά θα γίνεις από θύμα έως 'γραφικός'. Ίσως διότι έχει κυριαρχήσει μια αντίληψη ότι έχουμε μπει σε μια ανεπίστρεπτη αποσύνθεση και παρακμή ως χώρα, άρα πλέον όλα επιτρέπονται και μένουν ατιμώρητα. Δυσκολεύομαι να το εξηγήσω αλλιώς.
Δημοσίευση σχολίου