Το cogito ergo sum του Ντεκάρτ λέει τη μισή αλήθεια. Το να σκέφτεσαι για την ύπαρξή σου, το κόσμο και τη θέση σου σ' αυτόν δεν καθορίζει τελείως την ανθρώπινη υπόστασή σου. Το πιο σημαντικό είναι η δυνατότητα να νοιώθεις συναισθήματα - ειδικά εκείνα που σχετίζονται με την κοινωνική διάσταση του ανθρώπου, π.χ συμπόνοια.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα του νευροφυσιολόγου Antonio Damasio στο βιβλίο του 'Descartes Error' όπου δείχνει με παραδείγματα ότι η αδυναμία διαφόρων ασθενών του να νοιώσουν συναισθήματα - όπως σε περιπτώσεις εγκεφαλικής δυσλειτουργίας των σχετικών μερών του εγκεφάλου -τους εμποδίζει να έχουν κανονική κοινωνική ζωή. Ενώ δεν έχουν χάσει τη δυνατότητα να σκέφτονται λογικά, η αδυναμία τους να νιώσουν συναισθήματα τους έχει καταστρέψει την κοινωνική ζωή. Για παράδειγμα, κάποιος που βρίσκεται στο δίλημμα να έχει κάποιο μεγάλο οικονομικό όφελος αλλά παράλληλα να βλάψει τον καλύτερό του φίλο ή κάποιο αγαπημένο πρόσωπο δεν θα διστάσει να διαλέξει το πρώτο. Για ένα τέτοιο άνθρωπο δεν υπάρχει δίλημμα.
Τα παραπάνω βέβαια αν τα εφαρμόσουμε στις σημερινές ανεπτυγμένες κοινωνίες όπου το συναίσθημα θεωρείται πολυτέλεια εξηγεί πολλά απο τα αδιέξοδα στα οποία βρισκόμαστε σαν κοινωνία και σαν άτομα.
1 σχόλιο:
Πάλι καλημέρα. Έγραψα κατι τις στο σχόλιό σου στην ανάρτηση περί ψευδοεπιστήμης.
Δεν θέλω να μπω στην παγίδα σύγκρισης μεταξύ λογικής και συναισθήματος. Πάντως σήμερα η λογική υποτιμάται πολύ, παραγκωνίζεται και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου.
Δημοσίευση σχολίου