Σε προηγούμενη ανάρτηση είχα αναφέρει ότι όταν λέω ότι έχω κόψει τον καφέ και πίνω μόνο τσάι συχνά εισπράττω παράξενα βλέμματα.Κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσω ότι όταν λέω τσάι δεν εννοώ το τυπικό Lipton στο κίτρινο φακελάκι αλλά τσάι χύμα που φτιάχνεται σε τσαγερό και δη κινέζικο.
Τώρα, πως κι έγινε κι έκοψα τον καφέ; Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να ήταν κάτι σαν πείραμα όταν αποφάσισα να δω πόσο μπορώ να αντέξω χωρίς καφέ. Για περίπου ένα μήνα δεν έβαλα καφέ στο στόμα μου κι έπινα μόνο τσάι συνεπικουρούμενος κι απ' τη γυναίκα που είναι απ' τη Ρωσία όπου το τσάι είναι κάτι σαν παράδοση. Βέβαια εκεί πίνουν κυρίως μαύρο ενώ εμείς αφοσιωθήκαμε στο πράσινο λόγω του γεγονότος ότι δεν υπόκειται σε διαδικασία οξείδωσης διατηρώντας τα συστατικά του και κυρίως τις κατεχίνες που είναι απ' τα πιο δυνατά αντιοξιδωτικά της φύσης. Μετά τον ένα μήνα, είδαμε ότι ο καφές δε μας τραβούσε πια τόσο πολύ. Πίναμε πολύ σπάνια μέχρι που το κόψαμε τελείως.
Για όσους δεν ξέρουν όλα τα είδη τσαγιού προέρχονται απ' το δέντρο-θάμνο Camelia Sinensis. Εκτός από πράσινο, υπάρχει το λευκό, το κίτρινο και ένας ειδικός τύπος τσαγιού, το oolong, που είναι κάτι μεταξύ πράσινου με λίγο μαύρο.
Όσο αφορά τη γεύση του, δε νομίζω ότι μπορεί να συγκριθεί με του καφέ. Ο καφές πέφτει σα βόμβα στο στόμα και στο στομάχι ενώ το τσάι το νιώθεις σαν γλυκιά φωτιά. Ο καφές καταστρέφει τη πέψη ενώ το τσάι τη διευκολύνει. Ο οργανισμός προσπαθεί να ξεφορτωθεί το 'δηλητήριο' ένω καλωσορίζει το τσάι σαν 'ελιξήριο' που τριγυρνάει σαν το καλό φύλακα και συλλαμβάνει τις εγκληματικές ελεύθερες ρίζες.
Επιπλέον, το να αρχίσει να πίνει κάποιος τσάι έχει να κάνει συνήθως με μια στροφή σε πιό υγειινό τρόπο ζωής. Αντίθετα ο καφές είναι συνυφασμένος με τη ρουτίνα της σημερινής τρελής εποχής, κάτι που το κάνεις χωρίς να σκέφτεσαι και συχνά συνοδεύεται από άλλες 'κακές' συνήθειες.
Ο καφές είναι αποτέλεσμα μιας σχέσης ακόμα και καταναγκαστικής. Πιέζεις τον εαυτό σου να αρχίσεις. Δε νομίζω ότι η πρώτη γουλιά καφέ που δοκιμάζεις στη ζωή σου είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Απλά ο καφές πάει πακέτο με άλλα πράγματα και αναγκάζεσαι να μπεις στο παιγνίδι.
Όταν όμως αρχίζεις να πίνεις τσάι, είναι μια συνειδητή επιλογή, η αρχή μιας σχέσης που οδηγεί στην ωριμότητα. Ο καφές είναι η ποπ μουσική. Το τσάι είναι Μότσαρτ.
Τώρα, πως κι έγινε κι έκοψα τον καφέ; Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να ήταν κάτι σαν πείραμα όταν αποφάσισα να δω πόσο μπορώ να αντέξω χωρίς καφέ. Για περίπου ένα μήνα δεν έβαλα καφέ στο στόμα μου κι έπινα μόνο τσάι συνεπικουρούμενος κι απ' τη γυναίκα που είναι απ' τη Ρωσία όπου το τσάι είναι κάτι σαν παράδοση. Βέβαια εκεί πίνουν κυρίως μαύρο ενώ εμείς αφοσιωθήκαμε στο πράσινο λόγω του γεγονότος ότι δεν υπόκειται σε διαδικασία οξείδωσης διατηρώντας τα συστατικά του και κυρίως τις κατεχίνες που είναι απ' τα πιο δυνατά αντιοξιδωτικά της φύσης. Μετά τον ένα μήνα, είδαμε ότι ο καφές δε μας τραβούσε πια τόσο πολύ. Πίναμε πολύ σπάνια μέχρι που το κόψαμε τελείως.
Για όσους δεν ξέρουν όλα τα είδη τσαγιού προέρχονται απ' το δέντρο-θάμνο Camelia Sinensis. Εκτός από πράσινο, υπάρχει το λευκό, το κίτρινο και ένας ειδικός τύπος τσαγιού, το oolong, που είναι κάτι μεταξύ πράσινου με λίγο μαύρο.
Όσο αφορά τη γεύση του, δε νομίζω ότι μπορεί να συγκριθεί με του καφέ. Ο καφές πέφτει σα βόμβα στο στόμα και στο στομάχι ενώ το τσάι το νιώθεις σαν γλυκιά φωτιά. Ο καφές καταστρέφει τη πέψη ενώ το τσάι τη διευκολύνει. Ο οργανισμός προσπαθεί να ξεφορτωθεί το 'δηλητήριο' ένω καλωσορίζει το τσάι σαν 'ελιξήριο' που τριγυρνάει σαν το καλό φύλακα και συλλαμβάνει τις εγκληματικές ελεύθερες ρίζες.
Επιπλέον, το να αρχίσει να πίνει κάποιος τσάι έχει να κάνει συνήθως με μια στροφή σε πιό υγειινό τρόπο ζωής. Αντίθετα ο καφές είναι συνυφασμένος με τη ρουτίνα της σημερινής τρελής εποχής, κάτι που το κάνεις χωρίς να σκέφτεσαι και συχνά συνοδεύεται από άλλες 'κακές' συνήθειες.
Ο καφές είναι αποτέλεσμα μιας σχέσης ακόμα και καταναγκαστικής. Πιέζεις τον εαυτό σου να αρχίσεις. Δε νομίζω ότι η πρώτη γουλιά καφέ που δοκιμάζεις στη ζωή σου είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Απλά ο καφές πάει πακέτο με άλλα πράγματα και αναγκάζεσαι να μπεις στο παιγνίδι.
Όταν όμως αρχίζεις να πίνεις τσάι, είναι μια συνειδητή επιλογή, η αρχή μιας σχέσης που οδηγεί στην ωριμότητα. Ο καφές είναι η ποπ μουσική. Το τσάι είναι Μότσαρτ.
5 σχόλια:
Επειδή μ' αρέσουν τα τσάγια και τα αφεψήματα, το πράσινο σε φακελάκι ή σε σπόρους;
Το καλύτερο τσάι είναι το χύμα -ολόκληρα φύλλα τσαγιού. Δεν υπάρχουν σε σπόρους.
καλημέρα Πάνο. Σε καταλαβαίνω απόλυτα με το τσάι. Όντως Μότσαρτ. Το τσάι το απολαμβάνεις. ΤΟν καφέ τον καταναλώνεις. Έχει χρηστική λειτουργια. Τον θέλεις να σε σπιντάρει.
Στο τσάι μετράει ακόμα και η προετοιμασία γιατί τα διάφορα είδη τσαγιού απαιτούν και διαφορετικούς τρόπους βρασίματος (brewing).
Γειά σου φίλε Πάνο...
Θα συμφωνήσω για αυτά που λες για το τσάι αλλά θα διαφωνήσω για τον καφέ.
Έπινα καφέ από ανάγκη και έβλεπα αυτό που λές ότι σε αναγκάζει να μπείς στο παιχνίδι. Έλεγα παλιά ότι μπορώ να ζήσω με καφέ και τσιγάρο...μέχρι που έκοψα το τσιγάρο και είδα ότι ο καφές μπορεί να είναι ευχαρίστηση και όχι ανάγκη.
Είμαι fan του καλού καφέ και δει του espresso τον οποίο καταναλώνω σε λογικές ποσότητες. Πρέπει να σημειώσω ότι η καφείνη που έχει το τσάι γενικά δεν είναι περισσότερη ή λιγότερη από του καφέ και η βασική της διαφορά είναι ότι μεταβολίζεται πιο αργά (6 ώρες αντί για 2 του καφέ ΜΟ)και αυτό μας δίνει διέγερση χωρίς εκνευρισμό.
Από την άλλη για την γεύση, αν πίνεις καλό καφέ έχει πολλά να σου δώσει αλλά που θα τον βρείς? Είναι πολύ συγκεκριμένα τα σημεία που πουλάνε καλό καφέ και για να πιείς καλό espresso στο σπίτι πρέπει να δώσεις πολλά χρήματα και να προσέξεις τόσες πολλές λεπτομέρειες που δεν χρειάζονται στο τσάι.
Εγώ πάντα προτείνω το τσάι όταν δεν μπορείς να πιείς καλό καφέ. Έχουν πολύ θέμα (γευστικό και υγιεινό) και τα δύο.
Δημοσίευση σχολίου