'Κούφιες ευχές'

Από μικρό παιδί θυμάμαι ότι ένιωθα μια απέχθεια για τις τυπικότητες. Την πρωτοχρονιά που πηγαίναμε σε κάποια θεία που γιόρταζε και μαζευόταν όλο το σόι, έπρεπε να χαιρετήσω όλους προσωπικά με το τυπικά 'Χρόνια πολλά', 'Καλή χρονιά'.
Ακόμα και τώρα νιώθω ότι οι ευχές στερούνται περιεχομένου. Π. χ. το πραγματικό περιεχόμενο της ευχής 'Χρόνια Πολλά' είναι 'ζήσε με τέτοιο τρόπο ώστε να ζήσεις πολλά και καλά χρόνια' και αυτό προϋποθέτει ένα τρόπο ζωής που λαμβάνει υπ' όψη την ποιότητα της διατροφής, την σωματική άσκηση, τη διαχείριση του στρες , την ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων. Πως είναι δυνατόν να ζήσει κάποιος πολλά και καλά χρόνια όταν αφήνεται να τον παρασύρει ο τρελός ρυθμός της σημερινής ζωής; Γι' αυτό, τουλάχιστον για τους ανθρώπους που νοιάζομαι προσπαθώ οι ευχές μου να μην είναι ξερές επαναλήψεις προηγούμενων ευχών.
Εύχομαι λοιπόν  τη καινούργια χρονιά που έρχεται να εστιάσουμε στις πραγματικές μας ανάγκες και όχι σε αυτές που το κάθε είδους lifestyle προσπαθεί να επιβάλλει. Ζούμε σε μια εποχή που, ακόμα και στην τωρινή κρίση, έχουμε καλύψει τις βασικές μας ανάγκες και έχουμε πέσει με τα μούτρα στον καταναλωτισμό και στο φαίνεσθαι. Η ουσία της ζωής -η ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων και η προσωπική μας στάση απέναντι στη ζωή και στο πλανήτη που μας φιλοξενεί- περνάει απ' το πλάι αλλά είμαστε τυφλοί. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας λοιπόν και ας αναρωτηθούμε ποιό είναι το προσωπικό και κατ' επέκταση το συλλογικό μας όραμα.